Úna Henry gaat voor sociale impact in de stad, nieuw curriculum en inclusief leiderschap
Gepubliceerd: 23 January 2024 • Leestijd: 3 minuten en 45 seconden • InterviewZe is ruim tweeënhalve maand directeur van de Willem de Kooning Academie (WdKA) en is niet bang stelling te nemen. Profielen sprak Úna Henry over transparante besluitvorming, grensoverschrijdend gedrag, een nieuw curriculum en het pro-Palestina-spandoek.
‘I like trouble’. Bij de afgelopen jaaropening van de WdKA, afgelopen september, maakte Úna Henry duidelijk dat problemen en het oplossen ervan haar motiveren. De nieuwe directeur, toen nog niet in functie, vertelde erbij dat ze was opgegroeid in Noord-Ierland, destijds bij uitstek een conflictgebied.
Oorlog is of was het op de WdKA niet, maar je kunt niet ontkennen dat er aan de Wijnhaven/Blaak iets aan de hand is. Rapporten over sociale onveiligheid, het opstappen van directeur Jeroen Chabot, discussies over salarisschalen, een nakijkstaking en een instituutsmedezeggenschapsraad (imr) die zich fel verzette tegen de bezuinigingen; het was veel èn heftig.
‘Ik ervaar het niet als trouble‘
Het interview vindt plaats in De Willem, op de begane rond van de WdKA, en het interview met native English-speaker Úna Henry en de in Nederland geboren interviewer verloopt in een mengelmoes van Engels en Nederlands.
‘Trouble? Ik ervaar het niet als trouble, en zie mijzelf als bemiddelaar bij een conflict’, vertelt Henry. Ze is een voorstander van inclusief leiderschap en dat betekent dat ze niet overal zelf of alleen beslissingen over neemt. De nieuwe directeur geeft het pro-Palestina-spandoek dat ze bewust heeft laten hangen als voorbeeld. ‘Laat de community het maar weghalen, of niet. En laten de mensen er maar over in gesprek gaan.’
‘Besluitvorming moet transparant zijn’
Uiteraard zijn er ook lastige zaken waar Henry wél over moet besluiten, benadrukt ze. Stelregels voor haar zijn daarbij dat besluitvorming transparant moet zijn én volgens de regels. ‘Sociale onveiligheid kan ontstaan als bepaalde besluiten worden genomen maar dan weer worden overruled door anderen. Dat is niet goed. Je moet duidelijke kaders en procedures hebben waar je je ook aan houdt. Neem geen ad hoc-besluiten maar volg de regels van de HR.’
‘Sociale onveiligheid kan ontstaan als bepaalde besluiten worden genomen maar dan weer worden overruled door anderen.’
‘Volgens mij gaat het beter met de sociale veiligheid op de WdKA. Dat komt misschien ook omdat ik van zero tolerance ben als het gaat om bad behaviour zoals grensoverschrijdend gedrag. Dat kun je gewoon niet meer accepteren! Neem daar duidelijke besluiten over’, zegt Henry – die overigens in de tweeënhalve maand dat ze hier werkt niet zulke besluiten heeft hoeven nemen.
Full re-design van het curriculum
De komende maanden staan in het teken van besluiten over het toekomstige onderwijs op de WdKA; er staat een ‘full re-design’ van het curriculum op stapel, dat de komende drie jaar stapsgewijs wordt ingevoerd. ‘Dat gaan we met zorg doen’, zegt Henry die er inhoudelijk nog niks over kwijt kan. ‘Bij mijn kennismakingsgesprekken met medewerkers sprak ik over veranderingen. Het werd mij duidelijk dat iedereen verandering wil. Omdat het niet goed gaat? Dat zou kunnen.’
Naast een nieuw curriculum volgt er een nieuwe onderwijsvisie waarbij, deels in lijn met de strategische agenda van de HR, aandacht zal zijn voor duurzaamheid, leven lang ontwikkelen (‘niet alleen voor twintigers’) en ‘onderwijs not only for the priviliged’.
Henry wijst wat betreft dat laatste naar de ideeën voor de Cultuur@Campus waar nadrukkelijk gedacht wordt aan ‘microcredentials’ voor bijvoorbeeld leden van een lokale muziekband die in de praktijk allerlei vaardigheden aanleren.
Sociale impact en verbinding met bedrijven
De nieuwe WdKA wil, onder andere met de Cultuur@Campus, sociale impact maken in de stad (‘to make this world a better place’), en ook verbinding zoeken met bedrijven. Henry: ‘We hebben belangrijke creatieve industrie in Rotterdam, they’re booming! Design, architectuur, animatie, de game-industrie, het is overal. Daar moeten we iets mee.’
‘We hebben belangrijke creatieve industrie in Rotterdam, they’re booming!
Het woord ‘fusie’ was tot nu toe nog niet gevallen maar het is uiteraard een onderwerp dat niet onbesproken kan blijven. ‘We need time’, zegt de kersverse directeur als eerste. ‘Sarah (Wilton, de nieuwe bestuursvoorzitter van de HR, red.) en ik zitten er nog maar net en hebben tijd nodig om een besluit te nemen over de mogelijke fusie met Codarts. Er zijn bijvoorbeeld vele duizenden pagina’s tekst over geschreven die we door moeten nemen.’
Fusie kost ook geld
‘Het is ook belangrijk om op zowel de WdKA als de HR draagvlak te hebben voor het plan’, zegt Henry. ‘We moeten dit met zorg doen.’ Omdat er op de WdKA moest en moet worden bezuinigd én een fusie ook geld kost, is lang niet iedereen er voorstander van. ‘Het cvb wil dat we ons aan ons budget houden. We zijn aan het uitzoeken welke activiteiten we minder prioriteit moeten gaan geven’, vertelt de directeur.
In een vergadering van de imr met de vorige WdKA-directeur, afgelopen voorjaar, werd bijvoorbeeld de 100.000 euro kostende Graduation Show ter discussie gesteld. ‘Daar zijn we over in gesprek’, zegt Henry nu. ‘De vraag is daarbij ook wat voor soort Graduation Show je wilt geven, en wat dat dan kost.’
‘Ik wil niet the same blijven’
Úna Henry wil in elk geval gaan voor een verbeterslag op de WdKA. Verbeteren door te veranderen, en dat is reden voor haar om de beroemde tekst op de gevel van de academie (‘I have to change to stay the same’) binnenkort te verwijderen. ‘Het is niet meer actueel, ik wil niet the same blijven’.
Tekst: Jos van Nierop
Foto’s: Wouter le Duc
Wat betekend inclusief leiderschap bij haar en wie zijn de ‘privileged’? mensen met veel geld, mensen met veel talent? over welk privilege praten we?
@Jasper, goede vraag. Als ik lees dat mevrouw Úna Henry zich bezig houdt met “inclusivity” en “equity”, dan maak ik mij al snel zorgen. Niet omdat ik niet inclusief ben, maar omdat equity hulpmiddelen biedt aan een benadeelde partij om zo net zoveel te bereiken als de bevoorrechte partij. En dan rijst bij mij natuurlijk de vraag: “Welke groep is dan weer benadeeld, en welke groep is dan inderdaad weer privileged?” Helaas ben ik bang dat ik het antwoord al weet, en dat het uitmondt in “positive discrimitatie”. Maar ik vindt persoonlijk helemaal niets positief aan discriminatie…
@ Yoeri Meulemans, Dat dus. WdkA en de sector kennende is het vast de woke versie.