Blog Okke: Morele ambitie
Blog van OkkeGepubliceerd: 7 days ago
| 
|
Danny Leentvaar (22) is derdejaars student chemische technologie. Hij schrijft voor Profielen met kritische blik op het schoolsysteem.
Alle opleidingen van de HR hebben een bsa aan het einde van jaar 1. Dit bindend studieadvies bepaalt je verdere studieloopbaan: mag je doorgaan of stoppen?
Heb je het vereiste aantal punten gehaald, dan krijg je een positief advies en mag je verder met je opleiding. Heb je de norm niet gehaald, dan volgt er een negatief advies en moet je van de opleiding af. De meeste opleidingen bij de HR hebben een bsa-norm van 48 punten van de maximaal 60 punten die je kunt halen per jaar. Dat is een gat van 12 studiepunten, wat best veel is. Ik vind het vreemd dat zo’n grote achterstand is toegestaan.
Onlangs verscheen het bericht dat Hogeschool Windesheim het bsa wil afschaffen. Dat wel grappig is omdat zij dit in 2013 juist nog strenger maakten. Een argument voor het afschaffen of flink versoepelen van het bsa is het ‘onnodig struikelen’. Maar het lijkt mij verstandiger om te onderzoeken waarom studenten vaak ‘onnodig struikelen’ in plaats van de eisen omlaag te brengen.
Want waarom struikelen studenten dan? Komt het door de te hoge werkdruk? Door een gebrek aan inzet van de student? Ligt het niveau van het middelbaar onderwijs te laag? Of is er te weinig begeleiding op de opleiding? Het verlagen van het bsa omdat studenten struikelen, is ongeveer hetzelfde als de norm van de 5.5 op een tentamen verlagen naar 4.5. Als dit idee geopperd zou worden, zou het meteen van tafel worden geveegd.
Ik denk dat het versoepelen of afschaffen van het bsa meer nadelen dan voordelen heeft. Vaak genoeg tonen studenten gewoon geen inzet. Als het bsa wordt versoepeld of afgeschaft, kunnen ook de studenten met minimale motivatie op de opleiding blijven. Dit zorgt alleen maar voor overlast voor de studenten die wel hard willen werken voor hun studie.
Een goede oplossing is eigenlijk om het oude systeem weer in te voeren: in jaar 1 een vast aantal punten halen en uiterlijk in jaar 2 je p behalen. Lukt je dat niet, dan krijg je een negatief bsa en moet je vertrekken.
Ik denk dat het beter werkt om gewoon eisen te stellen. Ga niet in plaats van dít probleem denken op te lossen een groter probleem creëren door het afschaffen van die eisen.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
‘Aanschaffen’ in de titel lijkt me een typo, moet dat geen ‘afschaffen’ zijn?
Oepsie, dat moet het zeker zijn! Dank voor het singaleren. We passen het snel af 😉
Tja.
Vaak merk ik als decaan dat studenten zich júist gaan richten op die 48 studiepunten. En als de teller dan blijft steken op 47 ects dan zeggen ze boos en teleurgesteld tegen me ‘Mevrouw, het is toch niet éérlijk dat ik van school gestuurd word?! Ik mis maar één studiepuntje!!!’ Waarop ik dan (on)geduldig uitleg dat de student niet 1 maar 13 studiepunten mist…
Dus in díe zin zou het kunnen helpen als er gewoon gesteld zou worden: “de propedeuse heeft 60 studiepunten, hoe gaan we er als klas voor zorgen dat we elkaar helpen om dit allemaal te halen?!”
Ik ken een paar toegewijde SLC coaches die opvallend vaak eerstejaars klassen hebben waarin een groot percentage studenten de sprong naar de hoofdfase weet te maken. Zij koppelen studenten aan elkaar om samen te studeren en samen leuke dingen te doen. De één is goed in wiskunde en helpt een groepje klasgenoten. De ander is goed in verslagen schrijven en geeft tips hoe je dat aanpakt…
Verder ben ik het met je eens dat we met z’n allen af moeten van dat ‘zielige gedoe’ over prestatiedruk en zo.
Laten we eerlijk tegen elkaar zijn: studenten moeten eerlijk aangeven wat ze nodig hebben, qua lessen en (extra) begeleiding, eerlijk over wat ze allemaal nog naast de studie doen qua bijbaan, sport, hobby’s, uitgaan, taken thuis en voor de familie etc. Eerlijk over eventuele functiebeperking of moeilijke persoonlijke omstandigheden, eerlijk over hun motivatie(probleem), eerlijk over hun irritatie, verdriet, gepieker…
En dan mag jij als student natuurlijk van je docenten verwachten dat ze óók eerlijk zijn. Eerlijk nadenken hoe ze jou de beste feedback kunnen geven, eerlijk aangeven als ze zich zorgen over je maken, eerlijk (integer) met informatie omgaan die jij met hen hebt gedeeld in vertrouwen, eerlijk proberen jouw feedback op hén ook te begrijpen en daar iets mee te doen, eerlijk bij zichzelf te rade gaan over hun eigen motivatie en hoe zij hun professionele identiteit blijvend kunnen ontwikkelen, eerlijk genoeg om fouten toe te geven, dapper genoeg om achter je te gaan staan als je als student wijst op een studentonvriendelijke maatregel die studenten tot wanhoop(sdaden) drijft.
Het doel van het BSA is selectie te zijn als voorspeller van het studiesucces: grote kans om de studie in 5 jaar af te ronden. Hierbij heeft de opleiding de plicht om het onderwijs kwalitatief goed vorm te geven en uit te voeren. Wanneer dit in orde is, lijkt me een BSA een prima middel. Dan beschouw je een HBO als leerfabriek.
Als je de rol van het HBO anders formuleert, meer in de vorm van een vormingschool waarbij de jonge mens gevormd wordt/ klaar gestoomd wordt op die rol als beginnend beroepsbeoefenaar, dan kun je prima beargumenteren dat een BSA juist geen toegevoegde waarde heeft.
Voor mij ligt aan de BSA discussie bovenstaand vraagstuk ten grondslag. Eigenlijk is dit dus een visie vraag, die begint bij elke docent, onderwijsmanager, dienst, directie en CVB: zijn wij de leerfabriek of zijn wij de vormingschool?
De ‘goede oplossing’ die hier wordt geboden is niet haalbaar. Een BSA mag slechts één keer gegeven worden. Een BSA in het eerste jaar én in het tweede jaar is dus helemaal niet toegestaan…
Bijzonder blijft dat er weinig onderzoek is gedaan om te pleiten voor een bsa. En dan bedoel ik onderzoek naar wat de afvallers zijn gaan doen. Want die dupeer je door ze weg te sturen. Klopt het dat ze weg moesten? Het onderzoek wat ik over de afvallers kan vinden pleit juist voor afschaffen:
https://profielen.hr.nl/2018/het-bsa-waar-zijn-we-nou-helemaal-mee-bezig/ Het blijkt dat de grens veel te arbitrair is. “Niet alleen gingen de studenten die net te weinig studiepunten hadden behaald op een andere plek dezelfde of een verwante studie volgen, ze deden er ook ongeveer even lang over als de studenten die de bsa-grens net wel haalden.”
In mijn eerste studententijd had ik ook moeten stoppen met de opleiding als er een bsa was geweest. Ik heb de opleiding in gemiddelde tijd afgerond (niet nominaal). Maar studeren is dan ook veel meer dan studiepunten halen. Al lijkt dat wel de tendens in Nederland. “We” willen graag de mensen die minder hard werken dan wij “straffen”, zie ook UWV- en bijstandseisen. Ondertussen zijn we bakken met geld kwijt voor controle. https://profielen.hr.nl/2015/langstuderen-geen-probleem/ legt de vinger ook op de juiste plek mijns inziens.
En daarnaast ook:
https://profielen.hr.nl/2017/medezeggenschapsraad-heeft-meer-invloed-gekregen/ “Bovendien kan een bsa op korte termijn wel de uitval beperken, maar op de lange termijn ontneem je mensen kansen. Natuurlijk heb je ook lamlendige studenten. Maar laat die lekker lamlendig zijn! Ze worden er niet rijker van. Iemand die heel snel veel geld wil verdienen, zorgt wel dat hij zijn diploma zo snel mogelijk haalt.”
Plus een brief door onze eigen decaan: https://profielen.hr.nl/2018/schaf-de-bsa-af-en-laat-de-onderwijsprofessionals-hun-werk-doen/
Het bsa is in mijn ogen een “kind met het badwater weggooien”. Die enkeling die het alsnog niet redt wilde je weg hebben, maar daarmee stuur je ook studenten weg die door allerhande redenen het prima gaan redden: https://profielen.hr.nl/2015/bsa-faalangst-niet-op-tijd-gemeld/ Ik heb zelf pas een dikke twintig jaar na het begin van mijn eerste studie ontdekt dat ik adhd heb. Achteraf verklaart dat uitstekend de studieproblemen die ik tijdens mijn studie tegenkwam. Intelligentie en doorzettingsvermogen heb ik ruim voldoende. Concentratie echter te weinig. Wat ik met die eerste twee heb kunnen compenseren. Al kostte het me dus wel wat extra tijd. Ik ben blij dat ik die kansen had en gun dat iedere student van dit moment van harte. Kost het geld? Misschien. Levert het geld op? Vast en zeker.
Ik vind het bestaande systeem OK, niet perfect, maar goed. Ik had in het najaar van 2017 een project moeten overdoen en daarbij in een zeer slechte groep ooit geplaatst ben (In de volgende groep waren ze eruit gegooid). Ik had mijn deel volledig laten werken en zij hebben vrijwel niets gedaan. Ik had dat project met extreme stress met de druk van het verliezen van de mogelijkheid tot stage. (Die ik uiteindelijk niet haalde) Laat staan wat de stress zou zijn als de bijl van een 2e jaars BSA boven mijn hoofd zou hebben gehangen. Of ik het overleefd heb (letterlijk).
[quote]zijn wij de leerfabriek of zijn wij de vormingschool?[/quote]
Dit is i.m.h.o. een vrij suggestieve vraag, waarbij het lijkt of je voor het een of voor het ander moet kiezen. Maar: een studie afronden in vijf jaar staat de vorming van een student helemaal niet in de weg.
Wij kunnen als HRO ook een combinatie zijn: een leerschool.
Je wordt op school mede gevormd door je leerervaringen en je inzet daarbij. En bij leerervaringen denk ik niet alleen aan punten halen voor tentamens en theorievakken. Ook projecten, stages, minoren bieden veel verschillende leerervaringen.
Wanneer daar meer flexibiliteit kan komen, door bijv verschillende manieren aan te bieden waarop je de leerdoelen bij een vak kunt halen, ben je als student niet afhankelijk van dat ene hertentamen of van die ene docent. Dan kun je een manier kiezen die past bij jouw vorming, zo je leerervaring opdoen en je studiepunten halen.
Waar het om gaat, is dat je je gaat inzetten voor wat jij belangrijk vindt en wat je wil bereiken in je studie en je latere werk. De beroemde zelfsturing waar zo vaak over gesproken wordt in onderwijsland.
Naast je studie word je in je studententijd ook gevormd door alles wat je ernaast doet, of dat nou werken is of actief zijn in een studentenvereniging of zorg voor je familie of wat dan ook. Moet een school zich met die vorming actief bemoeien? (vormingsschool) Of is dat je persoonlijke keuze? In mijn beleving het laatste.
Ruud Meij heeft in een eerder stuk wel wat willen zeggen over die “vorming”: de maatschappij in Noordwest-Europa is uniek door het wegvallen van normen en waarden vanuit een geloof. Daarnaast zorgen technologische ontwikkelingen en ook ontwikkelingen rondom rechtsstatus van allerlei groepen, dieren en dingen voor het zoek zijn van het Moreel. En ja, hier hebben wij als school een rol die voorheen meer bij familie, vrienden, sport, vereniging, geloof lag. Deze is nu bij ons aan het komen.
https://hoedoejijdat.hr.nl/2019/01/14/grote-veranderingen-beginnen-met-een-idee-eerst-woorden-dan-pas-daden/
Ik vind dat Erik een hele terechte vraag stelt. Men pretendeert vaak dat nominaal studeren de enige correcte vorm van studeren is, terwijl dat voor sommige studenten niet haalbaar is. Niet elke opleiding biedt een deeltijd variant, dus zou dat betekenen dat studenten die geen tijd hebben om 48 studiepunten per jaar te halen geen recht op onderwijs hebben? En wat probeert men uberhaupt te zeggen met het BSA? “Als het je niet lukt om 48 studiepunten te halen, ga je je diploma nooit halen”? Ook vind ik het raar dat er wordt gesproken over een achterstand. Het feit dat het door de HR bepaalde studietempo niet aansluit bij het studietempo van een student, betekent niet dat de student een verkeerde opleiding heeft gekozen, of dat de student geen kans maakt om het diploma te halen.
Ik zit op het moment in mijn vierde studiejaar. Ik heb nog 35 punten aan vakken open staan, naast de 30 punten voor het afstuderen die ik nog mis. Deze “achterstand” is ontstaan doordat ik een jaar geleden heb besloten om 24 uur per week te gaan werken bij mijn stagebedrijf. Het leek me destijds leuker om meer praktijkervaring op te doen in de sector, dan om op het HR tempo door te blijven studeren, en dat is uiteindelijk waar gebleken. Op het moment haal ik misschien een krappe 30 studiepunten per jaar, maar ik heb al wel een baan in de sector en veel plezier in wat ik doe.
Wat is hier mis mee, als het voor mij goed werkt, HR?
De vergelijking dat het afschaffen van het BSA “ongeveer hetzelfde” is als de cesuur verlagen van een 5.5 naar een 4.5 is appels met peren vergelijken, wat onmiddelijk duidelijk zou moeten zijn voor ieder die denkt over de uitkomst van dergelijke aanpassingen.
Een student die blijft studeren onder een verlaagde BSA norm heeft nog steeds de plicht die resterende punten te behalen voordat een diploma wordt afgegeven, i.a.w. moet hij de kennis die hij niet heeft alsnog opdoen.
Een student die een vak behaald met een 4.5 in plaats van een 5.5, wordt geacht voldoende kennis in huis te hebben over dit vak en hoeft de ontbrekende kennis niet alsnog te beheersen.
Het verlagen van de cesuur van een tentamen heeft dus als potentiële consequentie dat mensen minder kennis in huis hebben met het behalen van het diploma, terwijl het verlagen van of vervallen van een BSA tot gevolg heeft dat mensen meer gelegenheid hebben om de juiste kennis voor het diploma op te doen (of ze deze benutten of niet).
Als deze situaties dus al op een of andere wijze vergelijkbaar zijn heeft het ene een duidelijk negatief effect, het andere een duidelijk positief. Geen wonder dan ook dat het duidelijk negatieve direct van tafel wordt geveegd en het andere een goede discussie behoeft over de positieve en negatieve consequenties.