Vijftien jaar geleden kocht ik een spiegelreflexcamera. Het duizelde me van de knopjes en pictogrammen. Toen ik op een forum de vraag postte ‘Waar dient knopje x met pictogram y nou precies voor?’, kreeg ik al snel de reactie:…

‘Ik kom even vertellen dat ik ben afgestudeerd, meneer’, zegt S. me, staande in de deuropening van mijn kamer. Gedurende haar hele schoolloopbaan heb ik haar begeleid. De inhoud van haar boodschap is feestelijk, maar haar gezicht straalt iets…

Eerstejaars zijn is niet altijd prettig. Voor sommigen is het zelfs een kleine hel. Alles nieuw en anders. Brugwuppie all over again. Om het dan nog maar niet te hebben over de dynamiek van deze levensfase. Maar je bent…

‘Ist op? Tis op. Oppperdepop!’ Aldus Arjan Ederveen in een van zijn nog steeds legendarische afleveringen van ’30 minuten’. En wie ik ook zie of spreek op of van de hogeschool, ze zijn het allemaal. Dus wat te doen…

Ik heb het niet vaak, dat ik snak naar de aanstaande vakantie. Mijn werk is ontzettend leuk en mijn collega’s een feestje. Maar voor een baan die zich voor honderd procent achter de laptop afspeelt heb ik nooit gekozen….

COVID-19? Niets om bang voor te zijn. Een milde ongemakkelijkheid. In vergelijking met die drie andere pandemieën tenminste.

Wanneer we problemen ervaren die daarnaast negatieve gedachten en emoties activeren, zijn we geneigd die blindelings te volgen. Je weet dan een ding zeker: het gaat nóg erger worden. Wat je aandacht geeft, groeit.

Wanneer ik zwoegend op mijn racefiets soms een ligfietser tegenkom, denk ik altijd: ‘Gast, wat wil je nou: In je bed liggen of fietsen?’ Maar het kan nog onzijdiger: een elektrische ligfiets. Maak daar maar eens wat van.

Jarenlang hebben studenten ervoor gevochten, maar nu is het eindelijk erkend. De examencommissies geven het toe. Het college van bestuur is om. Een einde aan structureel groot onrecht. Oneindig herkansen is per direct de nieuwe norm.