Geen hogere Keuzegids-ranking HR na schrappen studentenoordeel
Gepubliceerd: 6 October 2017 • Leestijd: 1 minuten en 58 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Als het oordeel van studenten helemaal niet zou meewegen in de Keuzegids, dan nog zou de Hogeschool Rotterdam op precies dezelfde plaats in de ranglijst eindigen. Dat blijkt uit een experimentje van de Keuzegids zelf.
De score van de Hogeschool Rotterdam gaat, net als die van de Hogeschool Utrecht en de Hogeschool van Amsterdam, wel met 3,5 punt omhoog. Daarmee komt het drietal dichter bij de subtop. Van alle grote hogescholen zou Avans nog altijd het hoogst scoren, met hetzelfde puntenaantal.
De HvA zou niet langer hekkensluiter zijn, maar van plaats ruilen met Hogeschool Inholland, die dankzij het oordeel van haar studenten iets beter scoort in de echte lijst.
Bij de middelgrote hbo-instellingen valt vooral de Christelijke Hogeschool Ede op: die scoort dankzij zijn studenten heel hoog in de gewone ranglijst en zakt naar de derde plaats als hun oordelen niet meetellen.
Nieuwe ranglijst na kritiek van Ron Bormans
De Keuzegids maakte deze nieuwe ranglijst als experiment na kritiek van collegevoorzitter Ron Bormans van de Hogeschool Rotterdam. Die vond de criteria van de ranglijst enigszins willekeurig. ‘Waarom wegen studentenoordelen in de Keuzegids voor zeventig procent mee?’, vroeg hij zich af, terwijl het oordeel van deskundigen maar voor tien procent telt?
Wij willen ook weleens zien of dat verschil maakt, was het antwoord van de Keuzegids. Hoofdredacteur Frank Steenkamp noemt het spelen met de ranglijst ‘een leuke bezigheid voor een regenachtige vrijdagochtend’.
Studiesucces van hogescholen telt nog altijd mee
In deze nieuwe ranglijst telt nog altijd het studiesucces van hogescholen mee: hoe snel behalen studenten hun diploma, hoe vaak wisselen ze van opleiding? Ook daar had Bormans kritiek op. In de Randstad is het nu eenmaal makkelijker om naar een andere hogeschool over te stappen, zei hij, en waarom is het eigenlijk erg als iemand iets langer over zijn opleiding doet? Misschien moet je zulke informatie helemaal niet in een ranglijst willen vangen.
Toch vindt Steenkamp het verrassend hoezeer het oordeel van studenten overeenstemt met deze nieuwe ranglijst. Hun mening blijft in de Keuzegids dus gewoon meewegen. ‘Want als hun mening zo mooi samenhangt met studiesucces en het oordeel van de experts, dan is dat toch een extra reden om die serieus te nemen?’
Waarom zijn sommige hogescholen ongeacht criteria jarenlang succesvoller?
Het debat over ranglijsten is hiermee vast niet voorbij, snapt Steenkamp. ‘Maar het biedt misschien wel brandstof voor dat debat. Want wat maakt nou dat sommige hogescholen blijkbaar ongeacht de gehanteerde criteria jarenlang succesvoller zijn dan andere?’
Bormans zou overigens liever zien dat andere hogescholen het debat openden, die hoger in de ranglijst staan. Zij kunnen er immers niet van beschuldigd worden dat ze de ranglijst bekritiseren omdat ze van hun eigen lage score balen.
Maar voorzitter Paul Rüpp van Avans – in beide lijsten nummer één – houdt zich voorlopig op de vlakte. Tegen Punt, het blad van zijn eigen hogeschool, zegt hij slechts dat hij wil kijken welke informatie voor een studiekiezer relevant is. ‘Daar gaat het immers om. En als er betere methoden zijn dan de huidige Keuzegids, houd ik me aanbevolen. Ik wil daar wel over meedenken.’
HOP, Bas Belleman & Profielen
Wat bij mij erg steekt is dat Bormans naar niet wil toegeven dat de HR veel te verbeteren heeft. Toon eens wat leiderschap en kom met een plan om de kwaliteit drastisch omhoog te helpen in plaats van er om heen te blijven draaien. Don’t shoot the messenger.
@BozePaarseAlien
Toen Ron Bormans met het Focus programma start maakte als nieuwe bestuurder was hij duidelijk, de lat moet hoger. Zie https://www.youtube.com/watch?v=Zv0G0GEoBHk, vanaf 14:20.
natuurlijk heeft de hogeschool nog steeds veel te verbeteren maar de strategische keuzes en aansturing ondersteunen niet een verbetering van de kwaliteit, effectiviteit en efficiency. en daar kunnen en moeten we het college van bestuur op aanspreken die hier verantwoordelijk voor is.
De insteek en aanpak van het college, goedgekeurd door de Raad van Toezicht met focus, prestatieafspraken met de Minister hebben niet het beoogde effect gehad en alle inspanningen lijken nauwelijks resultaat op te leveren. Top opleidingen zijn dat niet geworden door Focus of CVB.
Ook de nieuwe strategische WERK agenda bulkt van onduidelijkheid en niemand, op enig management niveau, schijnt te willen begrijpen wat er de komende jaren echt moet gebeuren om een slag te maken in kwaliteit, effectiviteit.
Hoezo SMART doelstellingen?
“Doel 1: Basiskwaliteit versterken en uitbouwen
De afgelopen jaren hebben we met ons FOCUS-programma geïnvesteerd in de basiskwaliteit van de bacheloropleidingen. Er is veel bereikt, maar we zijn er nog niet. Het doel is om de kwaliteit te versterken en ook verder uit te bouwen. Studenten verwachten dat het onderwijs aansluit op hun behoeften en verwachtingen. Onze aandacht voor de kwaliteit van de inhoud en organisatie van ons onderwijs blijft daarmee onverminderd van kracht”.
https://www.hogeschoolrotterdam.nl/hogeschool/over-ons/strategische-koers/drie-doelen/
Maar wat zouden studenten en docenten dan voor verwachtingen hebben? Waarom beoordelen studenten en werkveld tot een 8e plaats en niet nummer 1 zoals Avans?
1. Studenten ondervinden gedoe met roosters, communicatie, plekken om te samen-te-werken en studeren en missen simpele faciliteiten als stopcontacten en betaalbare kantines en verouderde lesstof en didactiek.
2. Docenten ondervinden tegenwerking als ze hun werk willen doen, formaliteiten en gedoe, van adequate lokalen tot onhandige roostering en niet te vergeten volstrekt ontoereikende OnderwijsLeerTechnologie. We geven bakken met geld uit aan lectoren, kenniscentra en expertise centra maar wat levert dat op voor de docent en student?
Maar ze treffen zelf ook blaam, die docenten en studenten en dat is het verschil met kleine opleidingen en instellingen. Er is daar een kwaliteitscultuur waar men elkaar scherp houdt. En men niet bang is te zeggen waar het op staat.
Zelfgenoegzaamheid, Angst en Lamlendigheid zijn wel het grootste probleem denk ik, ook het meest lastige om die te veranderen maar het kan wel. Op den duur is dit onhoudbaar.
Maar niet door IBK, IFM, RBS en COM bij elkaar te proppen in een RBS-moloch met DRIE directeuren maar door zoals Avans overzichtelijke eenheden te maken en opleidingen bij elkaar te zetten die ‘fit’ hebben.
Maar we hebben weer een jaar om rustig door te gaan we blijven rustig en vertrouwd ons werk doen en elk jaar rollen de diploma’s uit de printers.