Wekelijks spreek ik jongeren vanuit mijn verschillende rollen binnen het hoger onderwijs over hun ervaringen van de afgelopen maanden. Uit al die gesprekken kan ik een conclusie met zekerheid trekken: we luisteren niet genoeg naar onze jongeren.

Ongeveer de helft van de beroepen die we nu kennen, gaat verdwijnen. Ook dat van docent. Op die verandering moeten we nu al voorbereid zijn. Dus denk met me mee over de nieuwe rol van de docent.

Het lijkt erop dat we komend collegejaar starten met aanzienlijk minder studenten dan vorig jaar. Minder studenten betekent op termijn minder inkomsten. Moeten we personeel ontslaan?

Even omdenken.
Stel, alle schoolgebouwen van de HR zijn opeens verdwenen, maar de 44.000 medewerkers en studenten zijn er nog steeds en moeten morgen aan de slag. Wat moet je dan? En waar start je?

De afgelopen week heeft de Tweede Kamer besloten bij de top van beursgenoteerde bedrijven een vrouwenquotum te verplichten. Ik ga graag een stap verder.

Sinds kort ben ik raadslid van de centrale medezeggenschapsraad (cmr). Ik sta nu niet meer langs de zijlijn te schreeuwen over beleid en onderwijsvernieuwing, maar ik mag nu meespelen op het veld.

Stages? Blèghhh! Ik zou er graag vanaf willen. Niet langer studenten die ik een half jaar kwijt ben en – plat gezegd – alleen via wat begeleidingsgesprekken weer even terugzie.

Stel je eens voor dat je een studie gaat kiezen. Je denkt dat je iets met economie wilt studeren. Je checkt welke studies er zijn en komt tot een lijstje van mogelijke opleidingen.

Er was eens een tijd, vijftien kilo geleden, waarin ik zestig uur per week werkte in mijn bedrijf met tien man personeel. Ik ging van de ene netwerkborrel naar de andere, propte me vol met hapjes en drankjes en…