‘Ik woon hier al drie jaar. Maar ik ben er alleen doordeweeks, in het weekend ga ik naar Kampen. Daar wonen mijn vriendinnen, ouders en mijn vriend Brendan.

De roos die op mijn kamer staat, heb ik van Brendan gekregen toen we twee jaar bij elkaar waren. Die heeft hij toen als verrassing op mijn bed gelegd, en een week later nog één. Als in twee jaar, snap je? Op mijn nachtkastje staat ook een lijstje met een lieve tekst die hij eens tegen mij gezegd heeft. Nouja, gewhatsappt. Dat heb ik vervolgens uitgetypt. In het begin keek ik daar nog regelmatig naar voor het slapengaan, als reminder. Nu niet meer. Ik weet toch wel dat hij van me houdt.

Dat blaadje aan de muur is een cadeau dat ik van hem heb gekregen: een nachtje Parijs. We gingen met de auto van zijn moeder en hadden een vet lekker hotel. Beetje rondgewandeld en Nutella crêpe gegeten. Maar nu gaan we niet zo veel weekendjes meer weg, want het geld is op. Hij heeft een opleiding tot piloot gedaan, maar heeft nu geen werk. Hij geeft nog weleens wat uit, hoor. Om gelukkig te worden. Laatst heeft hij nog een motor gekocht.

We wonen hier met z’n drieën, maar in de badkamer kan in principe ook nog iemand wonen, zo groot is ie. Er zijn twee douches, in één douche. Snap je? Maar ik ben niet van plan om met mijn huisgenoten samen te gaan douchen. Verder ben ik de enige die een beetje in bad gaat. Dan kijk ik Netflix of denk ik na. Meestal over school. In bad krijg ik de briljantste ideeën. Dan moet ik er ook snel uit, om het op te schrijven.

Oké, ik heb het idee dat ik heel veel over Brendan heb verteld. Dat schrijf je toch niet allemaal op hé? Ik ben wel een strong independent woman, haha.’

Tekst & fotografie: Saskia Stavenuiter